Εργαστήρια Δεξιοτήτων: Φροντίζω το περιβάλλον

Φυσικές καταστροφές-Παγκόσμια πολιτιστική κληρονομιά


Η Πομπηία ήταν πόλη της νότιας Ιταλίας, στην πλευρά της Τυρρηνικής θάλασσας, κοντά στη σημερινή Νάπολη. Χτίστηκε τον 5ο αιώνα π.Χ. από τους Έλληνες στις ακτές της Καμπανίας, η οποία βρισκόταν στους πρόποδες του Βεζούβιου, γνωστός τότε ως βουνό. Ο Βεζούβιος για πολλά χρόνια πέρναγε απαρατήρητος ως ένα μεγάλο και άκακο βουνό, στολίδι της Πομπηίας, μέχρι που έδειξε το πραγματικό του πρόσωπο. Η Πομπηία κατακτήθηκε από τους Ρωμαίους και είχε επηρεαστεί πολύ από τον ελληνορωμαϊκό πολιτισμό. Η τοποθεσία της και το κλίμα της ήταν εύφορα, γεγονός που την είχε αναδείξει στο καλύτερο θέρετρο της αρχαίας Ρώμης. Οι λόφοι της ήταν γεμάτοι με αμπέλια, ανάμεσα στα οποία ξεπρόβαλαν πολυτελείς εξοχικές επαύλεις.



Με πληθυσμό 20.000 με 30.000 κατοίκους, ήταν από τις πιο πλούσιες και όμορφες περιοχές της Ιταλίας. Το 62 μ.Χ. έγινε ένας σφοδρότατος σεισμός, που συντάραξε την μοναδικής ομορφιάς πόλη και προετοίμαζε τους κατοίκους για το χάος που επρόκειτο να συμβεί κάποια χρόνια μετά. Ακόμα και μέχρι την προηγούμενη μέρα της έκρηξης μικροί σεισμοί έπλητταν την περιοχή, χωρίς να κάνουν όμως εντύπωση στους πλέον συνηθισμένους στις σεισμικές δονήσεις κατοίκους.




Στις 24 Αυγούστου 79 μ.χ. ξημέρωσε μία φυσιολογική καλοκαιρινή μέρα, που γρήγορα όμως μετατράπηκε σε σκοτεινή, θανατηφόρα και άκρως ισοπεδωτική για την πόλη. Στην αρχή, πρώτο σημάδι του τι θα ακολουθούσε, ήταν το τρομερό κύμα σκόνης που σηκώθηκε στον αέρα.



Στην συνέχεια ακολούθησε ένας τρομακτικός ήχος, σαν βρυχηθμός τέρατος που θα κατάπινε την πόλη, αν και αυτό το τέρας ήταν η λάβα και η στάχτη του ηφαιστείου που σκέπασαν τα πάντα σε κλάσματα του δευτερολέπτου.

Η μανία του Βεζούβιου κράτησε δύο ολόκληρες μέρες. Ξεκίνησε με την βροχή ελαφρόπετρας διάρκειας περίπου 18 ωρών, επιτρέποντας στους περισσότερους κατοίκους να διαφύγουν.

Όσοι δεν είχαν προλάβει να φύγουν, κρύφτηκαν στα σπίτια τους και αφενός έπαθαν ασφυξία από τα αέρια και αφετέρου κάηκαν όλοι, διότι η θερμοκρασία έφτασε τους 250 βαθμούς Κελσίου. Ο θάνατος των θυμάτων του Βεζούβιου το 79 μ.Χ. ήταν ακαριαίος λόγω της απότομης και υπερβολικής ανόδου της θερμοκρασίας, η οποία ήταν ικανή να προκαλέσει το θάνατο στον άνθρωπο μέσα σε διάστημα δέκα δευτερολέπτων.





Ολόκληρη η πανέμορφη ρωμαϊκή πόλη, με τους κατοίκους της, τις επαύλεις και τα πολύτιμα έργα τέχνης που τις στόλιζαν, την αγορά, του ναούς, τα θέατρα, τις κρήνες και τα καταστήματα, θάφτηκαν για πάντα κάτω από μέτρα ηφαιστειακής στάχτης, λάβας και ελαφρόπετρας. Έτσι η θαμμένη πόλη της Πομπηίας ξεχάστηκε από τους ανθρώπους. 






Η πρώτη ανακάλυψη τμήματος της Πομπηίας έγινε το 1952, τυχαία, κατά τις εργασίες για την κατασκευή του υπόγειου υδραγωγείου της πόλης Τόπε Ανουτσιάτα που βρίσκεται εκεί κοντά. Τότε βρέθηκαν πολλά σημαντικά αντικείμενα, που μαζί σε όσα ανακάλυψαν σε κατοπινές ανασκαφές αποτελούν σήμερα έναν πραγματικό θησαυρό τέχνης.